“Ik heb pas op mijn 23ste m’n vwo-diploma gehaald. Mijn puberteit was pittig zullen we maar zeggen. Afzetten tegen alles, dwars, stappen, laat thuiskomen… Ik ben in 5 vwo van school gestuurd. De meao was ook geen succes. Ik had allerlei baantjes, in een melkfabriek, in een postkamer, in de horeca, tapijten sjouwen en ging in militaire dienst. Deze hele periode heeft mij enorm gevormd, al had ik dat in die tijd niet in de gaten. Ik kwam met ongelooflijk veel mensen in aanraking, uit alle lagen van de samenleving. Daar heb ik veel van opgestoken.

Militaire dienst was zo’n beetje het kantelpunt. M’n vrienden waren een studie begonnen en bijna afgestudeerd. Dus ik heb toen besloten om aan de avondschool m’n vwo-diploma te halen.

Toen ik in 1999 met mijn gezin naar Woudrichem verhuisde heb ik mijn eerste stappen gezet in het openbaar bestuur. Vanaf dat moment had ik duidelijk doel voor ogen: ik wil verder in het lokale openbaar bestuur en het liefst als burgemeester. Het schijnt dat ik dat vroeger al eens tegen mijn vrienden heb gezegd. Ik ben gestopt met mijn baan in het bedrijfsleven en heb heel bewust mijn focus verlegd naar dat openbaar bestuur.

In 2011 werd ik burgemeester van Baarn. Een van de interessante kanten van het ambt is het contact met mensen, bedrijven en organisaties. Het zoeken naar het gemeenschappelijke tussen verschillende partijen. Als dat lukt en er ontstaat een nieuwe samenwerking of een nieuw project haal ik daar voldoening uit en krijg ik daar energie van.

Wat ik heel bijzonder blijf vinden is wat je kunt betekenen in je rol als burgemeester. Zowel op mooie als verdrietige momenten. Soms is het best moeilijk het niet te dichtbij te laten komen. Onbewust betrek je sommige situaties op je eigen leven, je eigen familie en stel je jezelf de vraag ‘wat als mij dat zou overkomen’. Aan de andere kant is het ook niet erg om je eigen emotie soms te laten zien, dat verdriet of pijn ook mij raakt. Niets menselijks is mij vreemd.

Ook niet op het hockeyveld bijvoorbeeld waar ik ook zomaar tegen een rode kaart kan oplopen. Dan denk ik ‘Mark kijk nou een beetje uit’. Blijkbaar ben ik het dwarse nog niet helemaal kwijt.”

Mark Röell, 1965, burgemeester van Baarn