In de huiskamer van Jopie van Wilpen (82 jaar) valt je blik al snel op een ingelijste oorkonde van haar koninklijke onderscheiding uit 2002. Ze vertelt daarover. “Familie had me uitgenodigd om te gaan winkelen in Veenendaal. Vreemd genoeg reden ze ‘even langs De Speeldoos’. Ach, dacht ik, ze willen me verrassen met een try-out van Lenette van Dongen, daar ben ik een fan van. Binnen zag ik opeens familieleden in nette kleren en burgemeester Wolterink die naar me zwaaide. Toen had ik het door. Meneer Van Gelder, voorzitter van TOV, was er ook. Hij moest mij steunen, dacht ik, en dat dacht hij zelf ook. Maar hij kreeg tot zijn verrassing zelf ook een onderscheiding. Toffe TOV’ers onder elkaar.

Eigenlijk ben ik begonnen bij Limvio. Formulieren voor Toto en Lotto thuis ophalen, zo ging dat vroeger. Later zeven jaar voorzitter van de afdeling gymnastiek. Vijftien jaar hielp ik mee bij de Avondvierdaagse. Inschrijvingen regelen, meelopen enzovoort. Bij TOV heb ik vijftien jaar in de kantine gewerkt. Toen dat vermoeiend werd, werd ik gastvrouw in de bestuurskamer. Al heel lang werk ik mee aan ‘Kids on tour’. Vakantieactiviteiten van de gemeente, bijvoorbeeld op het sportpark, in het bos, bij Nijhof of Eemtrans, zwemmen, survival en hutten bouwen.

Allemaal met kinderen, maar de bingo leiden in De Leuning vind ik net zo leuk. Niet alleen trouwens, we doen het samen. Mensen blij maken, daar gaat het om. Vrijwilligerswerk is niet met geld te betalen. Daar krijg je zoveel liefde en aandacht voor en dat maakt mij blij.
Schrijf maar niets over mijn gezondheid. Bezig zijn in Baarn, daar gaat het om. Ook in de cliëntenraad van Schoonoord en eerder bij Eemland-TV en de zorgvakanties van de reumastichting heb ik jarenlang met plezier mijn werk gedaan.

Ach, die kinderen van TOV. Kinderen die ik goed ken, lopen nu zelf achter de kinderwagen. Maar ik ontmoet ook nog vele kinderen van nu.
De stichting Welzijn wil ontmoetingsmomenten voor ouderen in de wijken. Ze hebben mij benaderd of ik, met anderen, mee wilde denken hoe we in Baarn-Noord iets kunnen betekenen voor ouderen. Ja, dat wil ik. Ben ik zelf oud, met 82? Je mag het zeggen.
Ik ben een Barinees, geboren in de Acacialaan. Bij veel namen kan ik herinneringen ophalen. Schrijf maar niet op of ik nog goed kan lopen. Schrijf maar op dat ik mijn ogen en oren nog open heb.”

Tekst: Johan Hut, foto: Hilde Sneep