Mijn leven draait om verhalen. Ik schrijf ze, vertel ze en luister er graag naar. Die liefde voor verhalen is ontstaan in mijn vroegste jeugd. Door mijn vader die verhaaltjes verzon als hij me naar bed bracht. Door mijn moeder die de verhalen uit de Bijbel op een praktische en niet moralistische manier aan ons voorleefde. Door leerkrachten op school die de geschiedenis tot leven lieten komen op zo’n manier dat je met Willem van Oranje mee ten strijde trok. En je ook net als hij amechtig tegen de muur in Delft in 1584 in elkaar zakte.

Ik ben Gerard van Midden en vader van drie volwassen kinderen. Ik woon, samen met mijn vrouw Jeannette, sinds 2005 in Baarn. Mijn beroep is tekstschrijver. Ik ben bijna zestig en nog altijd loop ik graag in verhalen rond. De metaforische lagen in een verhaal kunnen een harde boodschap verzachten waardoor die beter te accepteren is. Maar ook: een gevoel van eindeloze liefde benoemen in beelden die verdergaan dan ‘ik hou van jou en blijf je trouw’. Ik mag die verhalen soms vertellen tijdens een afscheidsviering. Als de familie van een dierbare overledene me vraagt om de woorden te spreken die zij even niet hebben.

Verhalen verbinden. Ontroeren. Verbijsteren. Laten geloven, hopen en liefhebben. Voorwaarde is wel dat je er oordeelloos naar luistert. Dus zonder vooringenomen beelden. Dit is vooral belangrijk als je naar de verhalen van mensen luistert. Zeker van mensen die hun verhaal in vertrouwen aan jou vertellen. Die op zoek zijn naar bevestiging. Naar erkenning van hun gevoelens en ervaringen. En die, zonder dat ze het zelf vaak weten, het antwoord op hun levensvragen in hun verhaal hardop verklanken.

Luisteren naar verhalen van anderen. Ook dat mag ik vaak doen. Als nazorgmedewerker van Uitvaartverzorging A. van Pijpen in Baarn. Een dankbare taak die mijn leven extra zin geeft.

Tekst en foto: Gerard van Midden