“Kinderen zijn voor mij als plantjes in een moestuin. Plantjes hebben water nodig, een beetje mest, voldoende zon, rust en ruimte. Ze groeien niet sneller als je er aan trekt. Een klein plantje haal je ook niet telkens uit de grond om te kijken of het al worteltjes heeft. Het ene plantje groeit nu eenmaal anders dan het andere. Met kinderen is het net zo…
Als leerkracht van groep 4 probeer ik op deze manier naar ieder kind te kijken om te kunnen geven wat het nodig heeft. Ik weet hoe belangrijk het lezen is. Als je niet makkelijk kunt lezen is school zwaar. En daarom vind ik groep 4 zo leuk, want vooral in deze klas kun je op dit gebied het verschil maken. Maar een kind is meer dan lezen, schrijven en rekenen. Een kind is een klein mens. En weet heel goed wat hij of zij wil, voelt en denkt. Als een kind iets wil vertellen, luister ik. Ik neem ze serieus. Ze zijn allemaal al zo mooi. Zo eigen. Zo origineel. Ik hoop kinderen te inspireren hun eigen kracht en talenten te ontdekken, te waarderen en deze te gebruiken. Zodat ze innerlijk gemotiveerd raken om zichzelf te ontwikkelen. Ik hoop dat ik als leerkracht een bijdrage mag leveren, zodat zij hun dromen kunnen verwezenlijken.
In de klas reik ik kinderen mogelijkheden aan om hun vaardigheden te ontwikkelen, zodat ze invloed kunnen hebben op hun eigen leven. Creativiteit vind ik heel belangrijk. Met mijn gitaar en blokfluiten breng ik muziek in de klas. Kinderen mogen ook zelf hun instrumenten meebrengen. Of hun dieren. En vertellen over hun hobby’s. Ik heb aandacht voor de dingen die buiten de klas gebeuren. Mede hierdoor gaan ze meeleven met elkaar, worden ze een groep.
Je kunt een kind ook belemmeren. Door te specifieke verwachtingen van een kind te hebben, beperk je mogelijkheden. Ik probeer kinderen ruimte te geven in hoe ze dingen kunnen doen. Als een kind een eigen denkwijze heeft, wie ben ik dan om te zeggen dat het anders moet? Als je open kijkt, is er veel meer mogelijk.”
Willemijn Kramer – Maassen (1955), leerkracht groep 4 basisschool Guido de Brès